روایت کوتاهی از زندگی آیتالله میرزا محمد ثقفی
برشی از خاطرات آیتالله بدلا
آیتالله حاج میرزا محمد ثقفی – پدر گرامی همسر حضرت امام خمینی(ره) – روز 18 مردادماه 1364 به ملکوت اعلی پیوست. آیتالله سید حسین بدلا درباره شخصیت علمی و اخلاقی ایشان میگوید:
«میرزا محمد ثقفى از جمله کسانى بودند که من در مدرسه دارالشفاء در خدمتشان بودم. ایشان قبل از هجرت به قم در مسجدى واقع در محله حیاط شاهى، پیشنماز بودند. در آن ایام در تهران مدرسهاى به نام سپهسالار قدیم وجود داشت که در محله حیاط شاهى ساخته شده بود و من هم مدتى در آن تحصیل کردم؛ برخلاف مدرسه سپهسالار جدید که در جوار مجلس قرار داشت و هنوز هم هست، محله حیاط شاهى دنباله بازار پامنار بود و من در برههاى از زمان در آنجا سکونت داشتم. دیوار مدرسه سپهسالار قدیم، متصل به دیوار مدرسه مروى بود؛ حتى اگر کسى به بالاى بام مدرسه سپهسالار مىرفت، بهراحتى مىتوانست داخل مدرسه مروى را ببیند.
بهدلیل قرب مکانى که با آقاى ثقفى داشتیم، با ایشان ارتباط برقرار کردم و بعدها که هر دو به قم منتقل شدیم، رابطه نزدیکتر شد. البته من کم سنوسال و ایشان سالخورده بودند؛ ولى در عین حال بهدلیل عنایت و لطفى که در حق من روا مىداشتند، اجازه مىدادند که در محضرشان باشم.
من در حجره امام و گاهى اوقات در مقابل برخى از حجراتِ صحن مطهر حضرت معصومه، خدمت آقاى ثقفى مىرسیدم. یکى از خصوصیات برجسته اخلاقى که در میرزا محمد ثقفى مشاهده کردم، این بود که ایشان اشتباهات علمى و اخلاقى دیگران را با بیانى بسیار محترمانه و محرمانه به آنان یادآور مىشدند؛ بهنحوى که شخص مخاطب نهتنها دچار تکدّر خاطر نمىشد؛ بلکه شادمان مىگشت.
مرحوم آقاى ثقفى که امام را بهعنوان داماد خود برگزید، شخصیتى بود که من جداً از لحاظ اخلاقى و نیز علمى، روى ایشان حساب باز مىکردم. ایشان اهل هیاهو و تشریفات و تشکیلات نبود و حلقه درس هم نداشت؛ ولى به مناسبتهایى که با او برخورد مىکردم و بحثهایى که به میان مىآمد، مراتب علمى و شخصیت فوقالعادهاش بروز مىکرد. ارتباط من با ایشان، هم در تهران و هم در قم اتفاق افتاد و سایر علما و بزرگان هم به حکم:
ذره ذره آنچه در ارض و سماست
جنس خود را همچو کاه و کهرباست
با ایشان رابطه برقرار کردند؛ از جمله مدرسین بزرگى همچون میرزا و آقا سید مهدى تهرانى.»
مرکز اسناد انقلاب اسلامی
میرزا محمد ثقفی سید حسین بدلا
نظر شما