صد سالگی حوزه
آیتاللهالعظمی حاجشیخ عبدالکریم حائرییزدی و تعامل با عرصه سیاست ایران؛
صبر و تدبیر در دوره استیلای استبداد و استعمار
برخلاف نظریاتی در خصوص عدم مداخله آیتالله حائری در امور سیاسی ابراز شده است، ایشان به منظور بقای حوزه علمیه قم، در برابر دخالت مأموران حکومتی در امور حوزه- که امری سیاسی محسوب میگشت- به شدت ایستادگی و از آن دفاع میکرد و هرگز اجازه نمیداد که وزارت معارف و اوقاف و دیگر دستگاههای دولتی در امور حوزه مداخلهای داشته باشند.
حوزه علمیه قم در عصر آیت الله موسس؛
شیخ عبدالکریم حائری: ظلم می رود و شما می مانید
اتفاقاتی که در آن دوره رخ داد میتوانست قم را بیش از گذشته با مسایل سیاسی درگیر سازد، اما وجود حائری مانع از سیاسی شدن حوزه شد. مشی حائری در قبال حوادث آن دوره همانند فتاوای شرعیاش به شدت احتیاط آمیز بود و همچنان که کمتر با قرآن استخاره میکرد و بیشتر تأمل مینمود به قول شریف رازی، روشی برگزید «تا هم شاکیان اقناع شوند و هم دولتیان، خوشحال گردند»
سالهای نخستین حوزه علمیه قم به روایت روزنوشتهای یک طلبه
کتاب «سرگذشت فردی ناشناخته» اثر شیخ محمد حجتی بروجردی، از معدود خودنوشتهای روحانیان، در سالهای آغازین تأسیس حوزه علمیه قم است. این کتاب بخشی از حیات اجتماعی طلاب در سالهای نخست بازتأسیس حوزه علمیه قم را روایت کرده است.
بررسی مناسبات آیتالله بروجردی و حاج آقا روحالله
حاج آقا روحالله مقام اول را در نزد آیتالله بروجردی پیدا کرد. آیتالله همیشه ایشان را در بهلوی خود مینشاندند و در مسائل مهم و خصوصاً سیاسی بدون مشورت با ایشان تصمیم نمیگرفتند.
متن نامه تحلیلی مصباح یزدی به امام در سال 1342
پس از 15 خرداد، که ایشان را دستگیر کردند، مدتی در قیطریهی تهران تحت نظر بودند و فقط مرحوم آیتالله سید صادق لواسانی از دوستان نزدیک حضرت امام و بعضی از افراد خانواده حق ملاقات با ایشان را داشتند، لذا آقای هاشمی رفسنجانی به بنده پیشنهاد کردند که تحلیلی از اوضاع بنویسیم و برای ایشان بفرستیم.